Marrakesz został założony najprawdopodobniej w drugiej połowie XI w. pierwotnie jako niewielki ksar (ufortyfikowana osada lub siedziba plemienna, wznoszona z gliny i kamienia) przez członka dynastii Almorawidów – sułtana Jusufa bin Taszfin. Sułtan Jusuf wykorzystywał zagrabione podczas podboju Hiszpanii bogactwo, rozbudowując i upiększając miasto. Pierwsze mury miejskie wzniesiono już na początku XII wieku – dotrwały
one do naszych czasów w niemal niezmienionym stanie. Ich budulcem jest tabia – materiał złożony głównie z czerwonej gliny.
Za czasów panowania dynastii Almohadów, na przełomie XII i XIII wieku,
Marrakesz pełnił funkcję stolicy olbrzymiego imperium, ciągnącego się od
wybrzeży Oceanu Atlantyckiego aż po Trypolitanię.
Na początku XIII wieku imperium Almohadów rozpadło się i Marrakesz znalazł się w ogniu wojen domowych.
